تو تنها پوسته نیستی
دانۀ سیبی را درنظر بگیرید؛ هر آنچه که قرار است در آینده بشود، در درون همین دانه هست؛ مثلاً ترش یا شیرین بودن و زرد یا قرمز بودن. هنوز این دانه برگ و ساقه و میوۀ خارجی ندارد؛ اما تمام خصوصیات ساقه و برگ و میوهاش در همین دانه نهفته است. این دانه با تمام داراییهایش در خاک مرطوب قرار میگیرد. فقط کافی است اجازه دهد پوستهاش باز شود تا تمام آنچه در درونش دارد به ظهور برسد. اما اگر دانه خود را به جای ساقه و برگ و میوۀ خوشمزه، همان پوسته سطحی ببیند و به همان دل خوش کند، هیچگاه سیبِ رسیده نمیشود.
آدمی هم با نفخۀ روح الهی و تمام اسماء خدا در دنیا قرار میگیرد. او در درونش عین آگاهی و شعور به داراییهایش است. فقط کافی است خود را تنها بدن مادی نبیند و به خودش نگاه درستی داشته باشد. به این ترتیب میتواند در مسیری قرار بگیرد که تمام اسماء حسنای الهی از او ظهور کند.
نظرات شما عزیزان: